Mahabharat-Gujarati-As It Is-મહાભારત ગુજરાતી-મૂળરૂપે-144

અધ્યાય-૧૫૧-હિડિમ્બ વનમાં ભીમ પાણી લાવે છે 

II वैशंपायन उवाच II तेन विक्रममाणेन ऊरुवेगसमीरितं I वनं सवुक्षविटपं व्याधुणिंतमिवाभवत II १ II

વૈશંપાયન બોલ્યા-તે વિક્રમી,ભીમસેને પોતાના સાથળના વેગથી ઘુમીને,તે ઝાડપાલોથી ભરેલા આખા વનને 

જાણે ડોલાવી મૂક્યું.તેની જાંઘના ઝપાટાથી,જાણે જેઠ-અષાડનો પવન વાવા લાગ્યો હોય તેમ લાગતું હતું,

તે મહાબળવાન,આમ,વેલાઓ ને વૃક્ષોને ઢાળીને માર્ગ કરતો આગળ ચાલતો હતો.જાણે,કોઈ મદઝરતા,પરાક્રમી ગજરાજની જેમ,તે વનમાં મહાવૃક્ષીને કચડતો ચાલી રહ્યો હતો.તેમ જણાતું હતું.ગરુડના જેવી અને પવનની ગતિએ જતા એ ભીમના વેગને લીધે.પાંડુપુત્રોને જાણે મૂર્છા આવી ગઈ.(1-5)

Mahabharat-Gujarati-As It Is-મહાભારત ગુજરાતી-મૂળરૂપે-143

અધ્યાય-૧૪૯-પાંડવોએ ગંગા પર કરી 

II वैशंपायन उवाच II एतस्मिन्नेव काले तु यथा संप्रत्ययं कविः I विदुरः प्रेषयामास तद्वनं पुरुषं शुचिम् II १ II

વૈશંપાયન બોલ્યા-તે વખતે,કવિ વિદુરે,મોકલેલો વિશ્વાસપાત્ર માણસ ત્યાં વનમાં આવ્યો,ને તેણે,પાંડવોને,માતા સાથે નદીના જળનું માપ કાઢતા જોયા.તેણે પાંડવોને એક નાવ બતાવી,કે જે મન અને પવનની ગતિએ જનાર હતી,સર્વ વાયુઓ (પવન) સામે ટક્કર ઝીલે તેવી હતી,ને યંત્ર તથા ઝંડાથી સજેલી હતી.

અને તે નાવને ખાતરીલાયક વિશ્વાસુ માણસોએ ગંગાતટે જ બનાવી હતી (1-5)

Mahabharat-Gujarati-As It Is-મહાભારત ગુજરાતી-મૂળરૂપે-142

અધ્યાય-૧૪૭-લાક્ષાગૃહમાં સુરંગ ખોદાવી 

II वैशंपायन उवाच II विदुरस्य सुह्रत् कश्चित् खनकः कुशलो नरः I विविक्ते पाण्डवात्राजन्निदं वचनमब्रवीत II १ II

વૈશંપાયન બોલ્યા-હે રાજન,ત્યારે,વિદુરના જાણકાર,એક ખાણિયાએ,પાંડવોને એકાંતમાં કહ્યું કે-

'મને વિદુરે મોકલ્યો છે,હું ખોદકામમાં કુશળ છું,તેમણે મને કહ્યું છે કે-'મારે પાંડવોનું પ્રિય કરવું'

તો તમે કહો કે હું તમારું શું કામ કરું? અંધારિયાની ચૌદશની રાત્રે,પુરોચન તમારા ભવનના દ્વારે અગ્નિ મુકશે,

તમને માતા સાથે બાળી મુકવા-એવી દુર્યોધનની ગોઠવણ છે.હે પાંડવ,વિદુરે તમને મ્લેચ્છ વાણીમાં કંઇક કહ્યું હતું,ત્યારે તમે 'હું સમજી ગયો' એવો જવાબ આપ્યો હતો.આ મારા પર વિશ્વાસ મુકવાના કારણરૂપ છે (1-6)

Mahabharat-Gujarati-As It Is-મહાભારત ગુજરાતી-મૂળરૂપે-141

અધ્યાય-૧૪૬-લાક્ષાગૃહમાં યુધિષ્ઠિર અને ભીમનો સંવાદ 

II वैशंपायन उवाच II ततः सर्वा: प्रकृतयो नगराद्वारणावतात I सर्वमंगलसंयुक्ता यथाशास्त्रमतंद्रिता II १ II

વૈશંપાયન બોલ્યા-પછી,પાંડવોને આવેલા સાંભળીને,વારણાવતના લોકો હજારોની સંખ્યામાં,મંગલ પદાર્થો લઈને,તેઓને મળવા આવ્યા.ને તેમને વીંટળાઈને ઉભા.ને નગરવાસીઓએ પાંડવોનો સત્કાર કર્યો,સામે,પાંડવોએ પણ તે નગરજનોને સત્કાર્યા,ને પછી પાંડવોએ વારણાવતમાં પ્રવેશ કર્યો.નગરમાં જઈને તેઓએ,પ્રથમ બ્રાહ્મણો ત્યાં ગયા ને પછી,નગરના અધિકારીઓ,રથીઓ,વૈશ્યો ને શુદ્રોને ઘેર પણ ગયા.ત્યાર બાદ,પુરોચનને આગળ કરીને તેઓ પોતાના ભવનમાં ગયા,પુરોચને તેમને ભોજન,આસન ને શુભ શૈય્યાઓ આપ્યાં.(1-9)

Mahabharat-Gujarati-As It Is-મહાભારત ગુજરાતી-મૂળરૂપે-140

 
અધ્યાય-૧૪૫-વારણાવતમાં પાંડવોનું આગમન 

II वैशंपायन उवाच II पाण्डवास्तु रथान युक्त्वा सद्श्वैरनिलोपमैः I आरोहमाणा भीष्मस्य पादौ जगृहुरार्त्तवत् II १ II

વૈશંપાયન બોલ્યા-તે પછી,પાંડવોએ રથોને સરસ અને પવનવેગી ઘોડાઓ જોડાવ્યા,ને તેમાં બેસતી વખતે,તેઓ,

ભીષ્મ,ધૃતરાષ્ટ્ર,દ્રોણ,કૃપ તેમજ વિદુર આદિને દીનતાપૂર્વક પગે લાગ્યા.ને આમ સર્વ કુરુવૃદ્ધોને પ્રણામ કરીને,

સમોવડિયાઓને આલિંગન આપીને,સર્વ માતાઓની પ્રદિક્ષણા કરીને,તેમની આજ્ઞા લઈને,

તે નિયમવ્રતી પાંડવો,માતા સાથે વારણાવત જવા નીકળ્યા.(1-4)