જેમ “પ્રકાશ”
વિના કોઈ પણ ઠેકાણે પડેલી વસ્તુ દેખાતી નથી,
--તેમ “વિચાર” વિના બીજા કોઈ પણ સાધનો થી “જ્ઞાન”
ઉત્પન્ન થતું નથી.
(એટલે
કે માત્ર વિચાર થી જ જ્ઞાન મળે છે) (૧૧)
“હું કોણ છું ?” “આ કેવી રીતે ઉપજ્યું?” “આનો
કરનાર કોણ?” અને “આમાં મૂળ કારણ કયું?”
--આવો વિચાર થવો જોઈએ (૧૨)
“જે આ દેહ છે તે હું નથી” (દેહ તો પંચમહાભૂત-પૃથ્વી,પાણી,તેજ,વાયુ,આકાશ-
નો સમુદાય જ છે)
--“ઇન્દ્રિયો પણ હું નથી” “હું તો એ થી જુદો જ
છું”
--આવો વિચાર થવો જોઈએ. (૧૩)
“આ બધું અજ્ઞાન થી ઉપજ્યું છે,અને જ્ઞાન થી તે
નાશ પામે છે,”
--“અનેક જાતના સંકલ્પો તે જ આ બધું કરનાર છે.”
--આવો વિચાર થવો જોઈએ. (૧૪)
“જેમ માટી નાં પાત્રો-ઘડા-વગેરે નું મૂળ કારણ
માટી છે”
--તેમ “અજ્ઞાન” અને “સંકલ્પ” –એ બંને નું જે મૂળ
કારણ છે
--તે જ “એક” સૂક્ષ્મ” “સત્” અને “અવિકારી તત્વ”
છે.
--આવો વિચાર થવો જોઈએ. (૧૫)
“હું પણ એક જ સૂક્ષ્મ,જ્ઞાતા (જાણનાર),સાક્ષી
(બધું પ્રત્યક્ષ જોનાર),સત્ અને અવિકારી છું.”
--“તેથી તે જ તત્વ (બ્રહ્મ) હું છું,એમાં શંકા
નથી”
--આવો વિચાર થવો જોઈએ. (૧૬)
આત્મા –એ અવયવ વિનાનો અને “એક” જ છે,અને દેહ તો
“અનેક” અવયવ (અંગ) વાળો છે,
--આમ છતાં તે બંને ને (આત્મા અને દેહ ને) અજ્ઞાની
ઓ જો -એક જ માને –
--તો એનાથી બીજું અજ્ઞાન શું હોઈ શકે ? (૧૭)
આત્મા એ શરીર ને કાબુમાં રાખનારો અને શરીરની અંદર
રહે છે,
--જયારે દેહ –એ આત્મા ને કાબુમાં રાખનાર નથી અને
બહાર છે,
--આમ છતાં એ બંને ને અજ્ઞાનીઓ જો એક જ માને –
--તો એનાથી બીજું અજ્ઞાન શું હોઈ શકે ? (૧૮)
આત્મા જ્ઞાન-મય અને પવિત્ર છે,જયારે દેહ માંસ-મય
અને અપવિત્ર છે,
--આમ છતાં એ બંને ને અજ્ઞાનીઓ જો એક જ માને –
--તો એનાથી બીજું અજ્ઞાન શું હોઈ શકે ? (૧૯)
આત્મા પ્રકાશ આપનાર અને સ્વચ્છ છે,અને શરીર
તમોગુણ થી બનેલું કહેવાય છે,
--આમ છતાં એ બંને ને અજ્ઞાનીઓ જો એક જ માને –
--તો એનાથી બીજું અજ્ઞાન શું હોઈ શકે ? (૨૦)